1 |
การเพิ่มความสับสน
เป้าหมายขั้นต้นของคนใดคนหนึ่ง
และกลยุทธ์
หรือผู้บริหารอาวุโสไม่สามารถมองปัญหาได้ยาวไกลเพียงพอที่จะเพิ่มแรงผลักดันในการแก้ปัญหา
ตัวอย่างผู้บริหารจะย้ายไปเรื่อยๆ
จากอาชีพใหม่อาชีพหนึ่งไปทำอาชีพอื่น
คู่แข่งขันเคลื่อนปรับเปลี่ยน
หรือตลาดเปลี่ยนมีหลายสิ่งหลายอย่างมาเกี่ยวข้อง
ส่วนใหญ่จะบั่นทอนทรัพยากรและทำให้ความตั้งใจลดน้อยลง |
2 |
ขาดผู้นำ
(เมื่อหัวหน้าไม่นำ)
ถ้าผู้นำไม่มีทิศทางที่ชัดเจน
ไม่มีแรงเคลื่อนและเป้าหมายมีสงครามระหว่างผู้จัดการระดับสูงกับคณะบริหาร
หรือผู้นำขัดแย้งกันเปรียบเสมือนเรือไม่มีหางเสือ
ขาดเป้าหมายระดับสูง
เล่นการเมืองซึ่งมองว่าสำคัญกว่า
ความสำเร็จของบริษัท |
3 |
เลือดไหลออก
(เหลือแต่ซากไม้)
หลังจากเศรษฐกิจถดถอย
ลดขนาดองค์กร
ปลดพนักงาน
คนที่อยู่นานลาออกไปอยู่สนามธุรกิจใหม่ที่ดีกว่าเหลือเพียงผู้แพ้
และผู้ที่ไม่แข็งแกร่ง
พอถึงเวลาที่จะต้องพัฒนาปรับปรุงเพื่อแข่งขัน
แต่องค์กรขาดความสามารถและไม่มีพลังงาน |
4 |
ระบบชั้นวรรณะ
(การแต่งตั้งและแตะต้องไม่ได้)
บางองค์กรไม่เป็นทางการเป็นแบบร่มเงากั้นบัง
ที่มีฐานโครงสร้างขึ้นกับสภาพความรู้
หรือสังคม
โดยที่ทุกคนทราบกันดีแต่ไม่พูดกัน
เช่นผู้บังคับบัญชาที่ไม่มีแผนผังขององค์กร |
5 |
สงครามภายใน
อุดมการณ์การแข่งขันองค์กรเกิดการแตกแยกเป็นกลุ่มๆ
ให้การสนับสนุนเฉพาะบางข้อเสนอ
ระบบคุณค่า
อุดมการณ์ทางธุรกิจหรือผู้นำท้องถิ่น
การแบ่งแยกเกิดจากผู้บริหารระดับสูงหรือแบ่งแยกตามวัฒนธรรมที่ต่างกัน
ในบางกรณีการแข่งขันด้านอุดมการณ์ทำให้เกิดผลประโยชน์แก่บริษัท
แต่ในกรณีอื่นสามารถสร้างความเสียหายให้กับการทำงานทั้งหมดได้ |
6 |
ปกครองแบบเผด็จการ
การกดขี่การถูกบังคับเป็นอุดมการณ์มาจากผู้บังคับบัญชา
ทำให้เกิดพฤติกรรมหลบหลีกการหาเป้าหมาย
หากประสบการณ์ช่วงหนึ่งที่พบว่าคนที่ถูกไล่ออก
อันเนื่องมาจากไม่ทำตามหัวหน้า
หรือขาดหลักจริยธรรม
และความเป็นผู้นำ |
7 |
ไม่สนใจลูกค้า
ผู้บริหารไม่สามารถรวมความคิดและไม่สนใจความต้องการของธุรกิจ |
8 |
ความหดหู่ทั่วไป
(ไม่เชื่ออะไร)
บางอย่างเลวร้ายมาก
ๆ เช่น
รู้สึกถูกทอดทิ้ง
ถูกตำหนิ
คนที่เป็นแนวหน้าของกลุ่มเกิดความท้อแท้
ไม่มีขวัญกำลังใจ
ขาดคำมั่นสัญญาจากผู้บริหาร |
9 |
ความเก่าแก่ของผู้นำ
(ปลดเกษียณในงาน)
เมื่อผู้บริหารลาเพราะสุขภาพไม่แข็งแรง
และอยู่ในตำแหน่งผู้นำนานเกินไป
ไม่ยอมเปลี่ยนเลือดองค์กรใหม่
ไม่เปลี่ยนแนวคิด
และความสามารถใหม่
คณะบริหารอาจมีอายุมากพอ
ๆ
กันมีอุดมการณ์ที่ล้าสมัย
ซึ่งครั้งหนึ่งเคยทำให้บริษัทประสบความสำเร็จแต่ปัจจุบันจะทำให้บริษัทจมลง |
10 |
ผู้นำทำให้เลื่อม
(ความบ้าสร้างความบ้า)
เมื่อพฤติกรรมของหัวหน้าทำเลยขอบเขต
และไม่ปรับให้เข้ากับสิ่งแวดล้อม
คนจงใจจะเริ่มพฤติกรรมบ้าตามเรื่องของตนเองผลทำให้ขาดการรวมของบุคคลระดับบน
เริ่มสร้างความบ้ากับคนใต้บังคับบัญชา
ทำให้ขาดความสัมพันธ์ระหว่างการกระทำและการตัดสินใจ |
11 |
ไม่มีองค์กร
ไม่มีขอบเขต
ทำให้เกิดการทำงานข้ามสายงานกัน
ขาดความรับผิดชอบ
ทำให้เกิดความขัดแย้ง
แก่งแย่งในองค์กร
ค่าใช้จ่ายในการติดต่อสื่อสารสูงขึ้น
ขัดขวางการทำงานร่วมกัน |
12 |
รู้สึกผูกขาด
(พระเจ้าเราถูกต้อง)
เมื่อองค์กรเป็นแบบผูกขาดก็หลงระเริง
ลืมตัว
ไม่นึกถึงคู่ต่อสู้
ไม่พยายามคิด
ไม่เพิ่มความสามารถ
ไม่มีนวัตกรรม
ในที่สุดถูกคู่แข่งเอาไปกิน |
13 |
ฉายเดี่ยว
เป็นผู้บริหารแบบคาวบอย
ไม่แบ่งปันความรับผิดชอบกับผู้รอบข้างให้ทุกคนในองค์กร
เดาใจกันเองว่าใครจะเลื่อนตำแหน่ง
แบบนี้ทำให้ไม่มีความสามารถ |
14 |
แข่งขันไล่หนู
วัฒนธรรมของบริษัท
เกิดจากการออกแบบหรือรูปแบบของธุรกิจอุตสาหกรรม
ละลายความสามารถของตน
จะประสบความสำเร็จได้ต้องเสียสละความเป็นส่วนตัวเพื่อผลตอบแทนจากเงินที่คุ้มค่ากว่า
เมื่อก้อนเงินถูกแบ่งออกเหลือเล็กลง
จะรู้สึกว่าเหยื่อเหลือน้อยและไม่พอใจ
ไม่ใช่ความรู้สึกของหุ้นส่วนทางโชคชะตา |
15 |
แบ่งเป็นกลุ่ม
ๆ (วัฒนธรรมและโครงสร้าง)
องค์กรแตกย่อยเป็นกลุ่ม
ๆ
โดยมีหัวหน้าใหญ่เป็นผู้กำหนดเป้าหมายที่ตนชอบ
ด้วยเบี้ยขยันอันน้อยนิดที่มีให้แก่พนักงานในการร่วมมือ
แบ่งปันข้อมูลข่าวสาร
หรือทีมงาน
เดินตามหน้าที่ที่กำหนดไว้
ส่วนผู้บังคับบัญชากลุ่ม
พยายามให้แต่เฉพาะคน
จำกัดเรื่อง
และพัฒนารูปแบบ
การทำงานที่สนับสนุนหน่วยงานตนเอง
การทำแบบนี้เป็นการสร้างกลุ่มให้แตกแยก |
16 |
เพศ
(ผู้ใหญ่กลายเป็นเด็ก)
ในอุตสาหกรรมที่มีแต่ผู้ชายหรือองค์กรทหาร
มีรางวัลความก้าวหน้า
การแข่งขัน
และพฤติกรรมอำนาจบาตรใหญ่
ซึ่งต่างกันมากกับรางวัลสำหรับความร่วมมือ
ความคิดสร้างสรรค์
และการสร้างคุณค่าให้แก่สังคม
ตัวอย่างในองค์กรที่ผู้หญิงทำงานหน้าที่หลักมีถึง
40%
ในตำแหน่งผู้จัดการ
ผู้บริหาร
และผู้ประสานงานพนักงาน
การวัดแบบนี้ทำให้สูญเสียความสามารถ
และหยุดรั้งนวัตกรรม
และความคิดสร้างสรรค์ |
17 |
สวัสดิการ
(ทำต้องทำงานหนัก)
องค์กรที่ไม่มีสัญญาณเตือนธรรมชาติแก่ผู้ที่มีชีวิตอยู่
เช่นหน่วยงานของรัฐ
มหาวิทยาลัย
องค์กรสาธารณประโยชน์
ปกติเป็นการพัฒนาวัฒนธรรม
ความพึงพอใจ
ในราชการเขาบอกว่าไม่ผิดดีกว่าถูก
คนส่วนใหญ่ไม่มีพลังความพยายาม
แต่ส่วนน้อยที่มีความพยายาม
หรือความสามารถริเริ่มวัฒนธรรม
สวัสดิการเป็นการกระจายความผิด
เหมือนกับกระจายอำนาจ
คุณไม่สามารถเอาความเสี่ยง
แต่ถ้ามีอะไรผิดพลาด
จะต้องโทษระบบ |