Primary Resistance Start

โดย : Admin

การสตาร์ทมอเตอร์ด้วยตัวต้านทาน  Primary Resistance Start

การสตาร์ทมอเตอร์ด้วยตัวต้านนี้คือ การใช้ตัวต้านทานมาต่ออนุกรมกับขดลวดสเตเตอร์ของมอเตอร์ในช่วงสตาร์ทหรือช่วงออกตัว เพื่อให้เกิดแรงดันตกคร่อมขดลวดของมอเตอร์น้อยลง  ซึ่งเสมือนกับเป็นการลดแรงดันขณะสตาร์ทอีกวิธีหนึ่งนั่นเอง

โดยทั่วไปการกำหนดคาแรงดันตกคร่อม จะต้องอาศัยพารามิเตอร์ของมอเตอร์แต่ละตัวนำมาคำนวนหาค่าเพื่อออกแบบตัวต้านทาน  ซึ่งมอเตอร์แต่ละตัวก็จะมีค่าความต้านทานที่แตกต่างกัน   เพื่อจะทำให้เกิดแรงบิดและควบคุมกระแสในขณะสตาร์ทให้เป็นไปตามความต้องการ

***  วิธีการสตาร์ทมอเตอร์แบบนี้  ปัจจุบันไม่ค่อยมีใช้และเป็นอะไรที่หาดูได้ยาก

 

 

 

การทำงานของวงจรสตาร์ทมอเตอร์

ขั้นตอนแรก KM11 จะถูกสั่งให้ทำงานและต่อวงจรให้ตัวต้านต่ออนุกรมกับขดลวดของมอเตอร์  ซึ่งก็จะทำให้แรงดันตกคร่อมขดลวดน้อยลงและเป็นการลิมิตกระแสขณะสตาร์ทหรือช่วงออกตัว
จากนั้นความเร็วของมอเตอร์ผ่านไปได้ประมาณ 80% ของความเร็วซิงโครนัสสปีด  KM1 ก็จะถูกสั่งให้ทำงานและขณะเดียวกัน KM11 ก็จะถูกสั่งให้หยุดการทำงาน เพื่อตัดตัวต้านทานออกจากวงจรและมอเตอร์ก็จะได้รับแรงดันโดยตรงจากแหล่งจ่าย


 

 

 

ส่วนความสัมพันธ์ของกระแสและแรงบิดจะมีลักษณะดังนี็

กระแสขณะสตาร์ท....ถ้าออกแบให้มีแรงดันคร่อมมอเตอร์ที่ 75 % (285V) กระแสขณะสตาร์ทก็จะมีค่าประมาณ (285/380) * 6  = 4.5 เท่าของกระแสพิกัดบนแผ่นป้ายเนมแพลท
แรงบิดขณะสตาร์ท ...ซึ่งหากออกแบบให้แรงดันตกคร่อมเท่ากับ (75%)  มอเตอร์ก็จะมีแรงบิดช่วงสตาร์ทประมาณ (285/380) * 1.5  = 0.84 เท่าของแรงบิดขณะสตาร์ท

 

 

เนื้อหาโดย: 9engineer.com (https://9engineer.com/)